ترجمه شعر Aporia

Aporia

Not little by little,

as concerto strings
or doctrines like

to disappear,

leaving time
to think. No—skin

pulled taut around

jaw and fierce cheek,
seen from the side

in the sea of the bed:

none now
that was her is there.

Anniversary

Fireflies, a few peonies
after rain, the same week

faint as one another
as again they start

from the shyness of near dark
still needing it, to be seen

Nate Klug

آپورا

نه اندک اندک،

چون ردیف موسیقی

یا گفته ها که میل

به زوال دارند،

وقت تلف کردن به

اندیشیدن.

نه-پوست کشیده محکم

گرد چانه و سخت بر گونه،

نمایان از کنار اندر دریای

بستر خواب

اینک نه که اوست آنجا.

سالگرد

کرم های شب تاب، چندی گل صد تومانی

پس از باران، همان هفته باز بی رونق تر از

آن هفته که از کم رویی تیرگی نزدیک آغاز

کردند و هنوز محتاج آنند که به دیده آیند.

شاعر: نیت لاگ